مهما ان كانت قوتنا فى الدنيا وسلطتنا وتحكمنا فى حياتنا واختياراتنا فى قرارتنا ومهما تقدم
بنا العمر فاننا لا نسوى اى شىء بدون الام فالام معاك فى كل ثانية فى
حياتك من اول ما اتكونت
بداخلها ثم ولادتك فانك تكون بداخلها ولذلك روحك تكون داخل روحها وبعد كدا ترضعك من
لبنها
وتفقد كل فيتامينات جسمها لكى تعطيها لك وتصبح هي هذيلة وتسهر بجانبك طوال الليل فى
تعبك لغاية ما تطمن عليك وتوفر كل وقتها لك وتغطى كل مجهوداتها لك وكل هذا
فداك وتنسى
حياتها ونفسها وتمنع عن نفسها الاكل لكى تطعمك وتوفر لك كل مزاياك ولا تطمئن او
تنام ليلها
الا اما تكون فى حضنها وتكون قلقة فى كل دقيقة فى حياتها وتعلمك المشى وتساعدك
وتساندك
لغاية ما تقف على رجليك واذا اصابك اذى تحتضنك بداخلها وتحتويك الى ان تزول عمومك
وتسهر معك
ليالى الامتحان وكانه هي التى تمتحن ولكن كل شىء تشعر به انت هى ايضا تشعر
به فى الحال
ولذلك تكون قلقة الى ان تطمئنها على ما فعلته فى الامتحان وتزاكر معك لكى تعلمك
كل شىء وتقف
فى المطبخ فى عز الحر وعز البرد لكى توفر لك وجبة شهية ومفيدة ولذلك لن
تعرف تسير بدونها
فمن الممكن ان تسير بدون الاب اما الام فلا يمكن ابدا فالام رمز للحياة